11 ماهگی...
11 ماهگی... داری تمرین ایستادن می‌کنی؛ قبل از آن که نشستن را یاد بگیری.
عجله نکن، گلم. تمام عمرت را باید بایستی. آن هم نه این‌جا، توی خانه، وقتی من پشت تو ایستاده‌ام تا اگر کج شدی، دستم را به کمرت بگیرم که نیافتی. تو باید آن بیرون، دور از خانه، بایستی مثل بابایی. 
آن وقت، شاید من دیگر پشت تو نباشم که بگیرمت، اگر پایت لرزید. اما نترس! با هم تمرین می‌کنیم تا پاهای کوچکت آنقدر محکم شوند که به این راحتی‌ها کج نشوی، به بابایی هم میگم تمام تکنیکهای مبارزه با زندگی را یادت بده، نترس مامانی.
و من هم خواهم بود. نه پشتت. کنارت. توی قلبت. 
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
.gif){kind=small}
.gif){kind=small}
